اصول کلی
برای تشخیص قطعی ممکن است یکی از روش های زیر انجام شوند:
آنوسکپی (دیدن مقعد با کمک یک لوله کوتاه به نام آنوسکپ ، وسیله ای لنزدار و دارای یک مقالات پزشکی و بهداشتی - نورانی در سر آن است )، یا پروکتوسکپی (دیدن راست روده و قسمت پایینی روده بزرگ یا وسیله ای به نام پروکتوسکپ ، که وسیله ای اپتیک و دارای یک مقالات پزشکی و بهداشتی - نورانی در سر آن است ).
درمان با هدف تخفیف علایم صورت می گیرد.
هیچ گاه برای اجابت مزاج زور نزنید. پس از اجابت مزاج ، ناحیه را با ملایمت پاک کنید. برای تخفیف درد، روزانه چندین بار هر بار به مدت 20-10 دقیقه در آب گرم بنشینید. برای تخفیف درد و تورم ناشی از وجود لخته در بواسیر یا بیرون زدگی بواسیر ، یک روز در رختخواب استراحت کنید و روی ناحیه کیسه یخ بگذارید.
در مواردی که مقاوم به درمان هستند، امکان دارد نیاز به جراحی وجود داشته باشد. روش های مختلفی وجود دارند:
بستن یک باند لاستیکی در قاعده بواسیر؛
اسکلروتراپی (تزریق مواد شیمیایی برای بسته شدن سیاهرگ ها و تشکیل بافت جوشگاهی )؛
جراحی با سرما (یخ زدن بواسیر با نیتروژن مایع )؛
انعقاد بواسیر (با اشعه مادون قرمز یا لیزر)؛
در آوردن بواسیر
داروها
برای درد خفیف ، خارش ، یا کاهش تورم ، می توان از داروهایی که اختصاصاً برای تخفیف علایم بواسیر ساخته شده اند استفاده کرد. اگر علایم بواسیر به هنگام حاملگی رخ دهند، از پزشک خود در مورد داروهای مناسب که در حاملگی مشکلی ایجاد نکند سؤوال کنید.
اگر نیاز به استفاده از مسهل باشد، از نرم کننده های اجابت مزاج استفاده کنید.
