نمونه التهاب هایی که در بیماری شقاق مزمن ( کرونیک فیشرز ) ظاهر میشوند عبارتند از یک توده محافظ (سنتینال ) ، یا علائم پوستی در اطراف ناحیه دیستال شقاق و یک زائده با ساختار بافت مقعدی که بیش از حد بزرگ شده (هیپرتروفید ) و در ابتدای شقاق در کانال مقعدی شکل گرفته است. ا

باور بر این است که یک عامل شایع در شکل گیری این شقاق ها ( فیشرز ) ضربه و آسیبی (تروما ) میباشد که بر اثر عبور مدفوع سفت و خشک از کانال خروجی مقعد به وجود می آید. ا

در هر حال ،تحقیقات بین المللی در زمینه شقاق نشان از این دارد که بیشتر بیماران گزارش دادند بر اثر ابتلا به اسهال علائم شقاق ( فیشرز ) در آنها بروز کرده است. ا

علائم بالینی برای بیماری شقاق مقعدی ( آنال فیشرز ) به وجود آمدن درد و ناراحتی خاص در ناحیه مقعد است که پس از خروج مدفوع آغاز میگردد. ا

در شقاقهای مقعدی حاد درد ممکن است خیلی کوتاه و کم باشد، اما ، پس از گذشت چند ساعت و یا گذشت تمام روز میتواند تبدیل به شقاق مزمن مقعدی شود. ا

اغلب بیماران حالت درد شقاق را مانند درد ناشی از حرکت تیغ ریش تراشی و یا حرکت خورده شیشه در ناحیه مقعد توصیف میکنند. ا
بیشتر بیماران مبتلا به شقاق مقعدی ( آنال فیشرز ) از حرکت کردن مدفوع در ناحیه مقعد و دفع آن ترس دارند.   و به همین دلیل خونریزی از مقعد اگر چه غیر معمول نیست، در مورد شقاق معمولا در حد مقدار کمی خون قرمز روشن است که روی دستمال توالت دیده میشود. ا

فیشر ممکن است به عنوان بیماری هموروئید تشخیص داده شود و غالبا این اشتباه توسط ارائه دهندگان مراقبت های اولیه صورت میگیرد. ا
سایر تشخیصهای مختلف و اشتباه در این مورد شامل : ا

آبسه اطراف مقعد فیستول مقعد، بیماری التهابی روده، بیماری آمیزشی، سل، سرطان خون، و سرطان مقعد میباشند. ا

درمانهای محافظه کارانه برای کاهش درد و ناراحتی
تقریبا در نیمی از تمام بیماران مبتلا به شقاق حاد با اقدامات محافظه کارانه میشود جراحت را تا حدود زیادی التیام بخشید ، به عنوان مثال، حمام در وان آب گرم و نیز استفاده از مکملهای خوراکی پر فیبرمانند پودر گیاهی موسوم به پسیلیوم که مانع از خشک شدن و سفت شدن مدفوع میشود ، علاوه بر این میتوان برای کاهش درد و سوزش زخم شقاق مقعدی از بی حس کننده های موضعی و یا پمادهای ضد التهاب نیز استفاده کرد. ا

درمان جراحی
عمل جراحی هدف اصلی در درمان انواع شقاق های مقعدی است که به علت کاهش زمان استراحت در عضلات مقعد (مانند داشتن اسهال و یا سفتی مدفوع به صورت پیوسته ) بهبود پیدا نکردند. همچنین جراحی در شقاق هایی که روی انقباض عضلات داخلی مقعد تاثیر گذاشته و در مقعد ایجاد درد میکند توصیه میشود . روشهای جراحی مانند روش دیلاتاسیون یا گشاد سازی با دست و یا روش جراحی اسفنکتروتومی داخلی به عنوان اولین روشهای درمان تعیین میشوند زیرا  این روشها میتوانند انقباض عضلات مقعد را در وضعیت معمولی کاهش دهند. ا

اسفنکتروتومی عرضی داخلی
جراحی اسفنکتروتومی داخلی برای درمان شقاق مقعدی توسط ایزنهامردر اوائل سال 1950 معرفی شد. ا

مدیریت پزشکی
شل کننده های اسفنکتر
اسفنکتروتومی شیمیایی
هدف از انجام این کار کاهش میانگین حداکثر فشار مقعد در حال استراحت است بدون آسیب رسیدن دائمی به ماهیچه های دریچه مقعدی( اسفنکترها ) ا .ا
مقدمات لازم برای این کار شامل : ا

استفاده از فرمولاسیونهای مختلف نیترات
از جمله پماد نیتروگلسیرین ( ان تی جی)ا
گریسریل تری نیترات (جی تی ان)ا
و ایزوزوربید دی نیترات ( آی اس دی ان)ا
مهار کننده های خوراکی و موضعی کلسیوم
من جمله نیفدیپین و دیلتیازم ( دی تی زد) و سم بوتولینوم (بی تی)ا
سم بوتولینوم یک سم تولید شده بوسیله باکتری کلستریدیوم بوتولینوم میباشد. ا
سم بوتولینوم میتواند به سادگی تزریق شود در بیماران سرپایی و به خوبی قابل تحمل است. ا
سم بوتولینوم که به صورت تجاری در دسترس قرار دارد بر اساس بررسی نتایج و کارآیی تعدادی آزمایش بلند مدت برای درمان شقاق های مقعدی تقاضا و تولید شده است .

شقاق