انواع مزمن که به درمان دارویی جواب
ندهند باید تحت جراحی قرار گیرند . درمان جراحی باید فقط در مواردی که شقاق بعد
از سه ماه مصرف درمانهای طبی بهبود نیافته باشد انجام شود .
در صورت بروز شقاق مقعد ابتدا فیبر غذایی و مصرف میوه ها و سبزیجات و گاهی روغن های معدنی و مسهل داده می شود . اگر بعد از یکماه شقاق خوب نشد از داروهای جلدی ( پماد نیتروگلیسیرن ) یا تزریقی ( سم بوتولیسم ) استفاده می شود
روش جراحی به این صورت است که قسمتی از عضله داخلی مقعد که دچار انقباض شده است برش زده می شود. این امر باعث می گردد که انقباض رفع شود و درد بیمار ازبین برود . پس از رفع درد ، زخم مقعد تدریجا” بهبود خواهد یافت. پس از عمل درد مربوط به بیماری از بین می رود ولی درد مربوط به برش و انجام جراحی تا چند روز تداوم دارد.
شایان ذکر است که انجام جراحی در بعضی از افراد باعث بی اختیاری مختصری در دفع گاز می شود که تدریجا” پس از چند ماه مرتفع خواهد شد . در بعضی از افراد خونریزی تداوم خواهد داشت که پس از دو هفته رفع می شود و بعضی از افراد پس از عمل جراحی احتباس ادرار پیدا می کنند که پس از 24 ساعت رفع می شود .
البته راه دیگری هم برای درمان موارد مزمن شقاق وجود دارد بدین صورت که با تزریق دارویی به نام بوتولونیوم به طور موضعی به داخل عضله مقعد ، می توان انقباض آن را رفع نمود . تاثیر این روش پس از حدود یک هفته ظاهر می شود و احتمال بازگشت بیماری نیز وجود دارد که نیاز به تزریق مجدد را الزامی می کند.
گاهی نیز از روش دیلاتاسون و گشاد کردن اسفنکتر با دست استفاده می شود.
برای درد خفیف، از داروهایی مثل استامینوفن یا بی‌حس‌کننده‌های مالیدنی استفاده کنید.
مالیدن پماد زینک اکسید یا وازلین به ناحیه شاید باعث جلوگیری از احساس
سوزش شود
نرم‌کننده‌های مدفوع نیز ممکن است به جلوگیری از بروز درد به هنگام
اجابت مزاج کمک کنند
امکان دارد پماد لیدوکایین توصیه شود.
